Mülga 4389 Sayılı Kanunun 15/7-b maddesi ile, hisseleri kısmen veya tamamen Fona intikal eden bir bankanın hâkim ortaklarının veya yöneticilerinin, Yönetim Kurulu, kredi komiteleri, şubeler, diğer yetkili ve görevliler aracılığıyla veya sair suretlerle,
a. Banka kaynaklarını ve varlıklarını doğrudan veya üçüncü kişilere rehnetmek, teminat göstermek,
b. Ekonomik gücü olmayan kişilere kredi vermek,
c. Karşılığında kredi temin etmek amacıyla kredi kullandırmak,
d. Yurt içi veya yurt dışı banka ve mali kuruluşlar nezdinde depo veya sair adlarla hesap açtırmak veya bu hesapları teminat göstermek ve sair şekillerde kullanmak suretiyle
veya başkaca dolanlı işlemlerle edindikleri veya bu suretle üçüncü kişilere edindirdikleri para, mal, her türlü hak ve alacakların temininde kullanılan banka kaynakları ve varlıkları nedeniyle doğan alacak “Fon Alacağı” olarak düzenlenmiştir.
“Fon Alacağı” olarak kabul edilen bu alacaklar hakkında, 6183 Sayılı Kanun hükümleri uygulanması öngörülmüştür.
Fon, bu para, mal, her türlü hak ve alacaklara ihtiyati haciz koymaya, muhafaza altına almaya ve alacağına veya bu bankaların Fon tarafından devralınan zararlarına mahsuben bu alacakları devralmaya yetkili kılınmıştır.
Diğer taraftan anılan bentte, Fona devredilen bankaların kaynaklarının kullanılması sonrasında, yukarıda sayılan kişilerin edindikleri ve edindirdikleri mal, hak ve alacaklar da “Fon Alacağı” olarak kabul edilmiş, bunların üçüncü kişilere devri Fona karşı hükümsüz sayılmıştır.
Ayrıca, Kanunda sayılan kişilerin emir ve talimatı altında çalışan kişilerin ortak ve yönetici olarak göründüğü şirketlere aktarılan kaynaklar da “Fon Alacağı” olarak kabul edilmiştir.